บันทึกของ หม่าเอี้ยน
แวะเข้าร้านหนังสือ เพื่อหาหนังสือการ์ตูนอ่าน หยิบหนังสือการ์ตูนมาเปิดดูหลายเล่ม แต่มาสะดุดเล่มนี้เข้าเพราะไม่รู้มีใครมาอ่านเเล้วไม่วางกลับเข้าี่เดิม พออ่านไปได้สักนิดเลยวางเล่มนี้วางไม่ลง สุดท้ายตัดสินใจซื้อแบบไม่ลังเล...ตกลงหนังสือการ์ตูนไม่ได้ซื้อเลย..เห้อ..เพราะตังหมดเลย... ฮะๆๆๆ
หม่าเอี้ยน เด็กหญิงชาวจีนในเขตปกครองตนเองหนิงเซี่ย ดินแดนที่แห้งแล้งกันดาร ทางเหนือของจีน
ผู้ใฝ่ฝันอยากเรียนหนังสือ แต่โอกาสทางการศึกษาไม่อำนวย ด้วยที่เธอเป็นเด็กหญิงที่ย่อมขัดกับธรรมเนียมของชาวจีน ที่ไม่สนับสนุนผู้หญิงอยู่แล้ว อีกทั้งเธอยังมีน้องชายอีก 2 คนที่ทางครอบครัวให้ความสำคัญมากกว่าเด็กหญิง พร้อมด้วยฐานะทางครอบครัวที่ยากจน ลำบาก แต่หม่าเอี้ยนก็เห็นความสำคัญของการศึกษา เพราะเธอคิดว่า ทุกคนควรได้รับการศึกษาควร มีความรู้ แม้กระทั่งชาวนา และเธอได้เห็นครอบครัวของเธอที่ยากลำบาก โดยเฉพาะ " แม่ " หม่าเอี้ยน จะกล่าวถึงแม่ บ่อยมากในบันทึกเล่มนี้ ทั้งชื่นชม เป็นห่วง รัก และแอบน้อยใจแม่ของเธอ และแม่นี่เองที่ทำให้ชีวิตของหม่าเอี้ยนเปลี่ยนไป หลังจากที่แม่ได้นำบันทึกเล่มที่หม่าเอี้ยนตั้งใจจะให้แม่อ่าน แต่แม่อ่านหนังสือไม่ได้ มอบให้กับนักข่าวชาวฝรั่งเศส จากบันทึกทั้งหมดที่หม่าเอี้ยนได้เขียนทุกๆวัน เป็นการบ้าน จำนวน 4 เล่ม แต่ก็เหลือเพียง 3 เล่ม อีกเล่ม พ่อของเธอได้ใช้มวนยาเผาไปกับบุหรี่แล้ว จากนั้นนักข่าวก็ได้นำมาตีพิมพ์เผยแพร่ และได้ทำให้ชีวิตเด็กๆชาวจีนชนบทกว่าร้อยคนได้รับการศึกษา
อ่านหนังสือ เล่มนี้แล้วทำให้ อดนึกถึงเด็กๆชนบทบ้านเราที่คงจะมีหลายคนที่ใฝ่หาโอกาสทางการศึกษา และมีอีกหลายๆคนที่มีโอกาสดี แต่ไม่สนใจที่จะศึกษา น่าเสียดายจัง....
ถ้ามีโอกาสก็หามาอ่าน หรือหาเก็บไว้ ได้อารมณ์จริงๆ
ผมอ่านเล้วมันทำให้นึกถึงเด็กไทยที่อยู่ตามชนบทเล้วไม่ได้โอกาศได้เรียนหนังสือ ทำให้รู้สึกเสียดาย ดังนั้นเด็กที่ได้มีโอกาศได้เรียนควรตั้งใจเรียน
ตอบลบ